غفلت عامل خود فراموشی

خداوند متعال در اواسط سوره مبارکه حشر گروهی را نام می­برد تحت عنوان انساهم انفسهم، گروه خودفراموش شده­ها.

خودفراموشی سبب آن می شود که انسان تکلیفش را با خودش روشن نکند، و زندگی ای داشته باشد که پروردگار عالم آن را پست­تر از زندگی همه حیوانات می­داند. آن کسی که تکلیف خودش را با خودش روشن نکند هر لحظه عمر، در خسارت و زیان است.

اگر آدم یاد خودش باشد که من کی هستم، تکلیفم با خودم چیست؟ و خیلی خوب این جاده را طی کند در همین دنیا به خودشان قسم چشمی غیر از این چشم و گوشی غیر از این گوش به آدم خواهند داد.

خواسته­ خدا و  همه انبیا در قرآن مجید و در روایات اهل بیت(ع) است. برای پیمودن جاده سعادت، ایمان به خدا و انبیاء و عشق ورزیدن به آنان و هم سو شدن با آنان و عمل کردن به خواسته­های معشوق است. آن وقت است که راه حرکت به سوی کمالات آسان خواهد ­شد.

برای اینکه قلب و دل، مطلع الفجر طلوع عشق خدا و انبیاء گردد؛ فکر کردن در وجودشان، در کارهایشان، در اعمالشان، در افعالشان، در آثارشان، در محبت­هایی که به من داشته اند ضروری است. عاشق یک خصلتش این است که همش دنبال معشوق می­دود، و نگران است نکند معشوق رو برگرداند. در فضای عشق است که به معشوق می­گوید همه چیزت را قبول دارم، همه چیزت را.

بعد از باور و بعد از عشق است که انسان به ایمان یقینی، به اخلاق حسنه، به عمل صالح، و از این جاده به لقاء الله، قرب الله، رضایت الله، جنت الله خواهد رسید.

حذف خدا و انبیا و ائمه معصومین(ع) ما را گرفتار ماهواره­ها و سایت­ها و شبکه­های خبرگزاری یهودی و مسیحی خواهد کرد و فقط یادمان می­دهد که جنازه روحت را چطوری در این بدن دفن کنی.

منبع:برگرفته شده از، سخنرانی استاد انصاریان در شب اول ماه مبارک رمضان در حسینیه همدانی های تهران 1396